زرنگ تر ها زمستان ها می مانند در صورتی که دیگران فرار می کنند!!!
تحقیقات جدید نشان می دهند پرندگانی که در زمستان به نواحی جنوبی مهاجرت می کنند نسبت به آن هایی که مهاجرت نمی کنند به اندازه کافی باهوش نیستند تا بتوانند در نواحی سرد زنده بمانند.
این تحقیق نشان می دهد پرندگان مهاجری که با افت دما نواحی معتدل را در جستجوی نواحی گرم تر ترک می کنند ، مغز کوچک تری دارند. این نتیجه گیری با مطالعه 134 گونه از پرندگان اروپا، اسکاندیناوی و غرب روسیه توسط Daniel Sol و همکارانش در دانشگاه بارسلونا انجام شده است. وی و همکارانش داده های مربوط به اندازه مغز را در این گونه ها با یکدیگر مقایسه نموده و به این نتایج دست یافته اند.
پرندگانی که دارای انعطاف پذیری تغذیه ای بیشتری می باشند نسبت به تغییرا ت آب و هوایی ناشی از تغییر فصل مقاومت بیشتری نشان می دهند. این در حالی است که گونه هایی که فاقد استراتژی های تغذیه ای مناسب می باشند، مجبور به مهاجرت هستند.
این الگو در اندازه مغز این دو گروه از پرندگان کاملا مشهود است . احتمالا این تغییر اندازه در ارتباط با صرفه جویی در مصرف انرژی به وسیله بافت مغز باشد. همچنین فقدان استراتژی های تغذیه ای آلترناتیو در این پرندگان در صورت بروز تغییرات محیطی در آینده برای آن ها مشکل ساز خواهد شد. با تغییرات محیط زیست و دستکاری های انسان در محیط زیست این گونه ها ، ممکن است ریسک انقراض این پرندگان نسبت به پرندگان غیر مهاجر افزایش یابد.
منبع :
Sol D., Lefebvre L. & Rodriguez-Teijeiro J. D. Proc, R. Soc. B, doi:10.1098/ rspb. 2005.3099 (2005).
هرچه بیش تر مطالعه کنی
بیش تر می دانی ...
هرچه بیش تر بدانی
بیش تر فراموش می کنی ...
هرچه بیش تر فراموش کنی
کم تر می دانی ...
هر چه کم تر بدانی
نادان تر هستی ...
هرچه نادان تر باشی
کم تر فراموش می کنی ...
هرچه کم تر فراموش کنی
بیش تر می دانی ...
هرچه بیش تر بدانی ...
دانا تر هستی
در جنگ نامانوس جنس های نر و ماده مورچه های کوچک آتشین روش جدیدی برای تحمیل کردن ژن های خود ایجاد نموده اند. به نظر می رسد اسپرم مورچه های نر قادر است تا DNA جنس ماده را در تخم لقاح یافته نابود نماید و در نتیجه باعث تولد مورچه نری شود که دقیقا کپی پدرش می باشد. در ضمن ملکه ها نیز کلون های خود را ایجاد می کنند تا تبار سلطنتی را حفظ نمایند.
نتیجه این فرآیند آن است که نر ها و ماده ها دارای گنجینه های ژنی خاص خود می باشند به عبارت دقیق تر هر جنس گونه ای مجزا می باشد. شاید بتوان نرها به عنوان گونه هایی انگل در نظر گرفت که از تخم های میزبان برای تولید مثل خود استفاده می کنند.
در بسیاری از حشرات همانند زنبورهای عسل ، زنبورها و مورچه ها به منظور تولید ملکه ها و کارگرهای ماده عقیم به تولید مثل جنسی می پردازند. نرها هنگامی ایجاد می شوند که تخم ها لقاح نشده باقی بمانند. برخلاف انسان ها که نرها نیازمند ورودی ژنتیکی از پدر خود می باشند، این حشرات نر دارای ماده ژنتیکی کم تری نسبت به ماده ها هستند. با این وجود آن چه که در مورچه های آتشین Wasamannia auropunctata دیده می شود ، موردی کاملا متفاوت است.
کشف این سیستم ژنتیک فوق العاده ، به طور کاملا تصادفی توسط دانشمندان بلژیکی صورت گرفته است. این محققان هنگامی که قصد مقایسه کلونی های موجود در نواحی انسانی و جنگل های بارانی را داشتند با الگوی کاملا متمایزی مواجه شدند. آن ها پس از جمع آوری و مقایسه و تحلیل ژنوم ملکه و کارگرهای مربوط به 34 کلونی و بررسی اسپرم نمونه های نر متوجه یک الگوی غیر عادی شدند. اگرچه همانطور که انتظار می رفت کارگرها دارای مجموعه کرومورزوم های پدر و مادری بودند اما نرها فقط دارای کروموزوم های پدری و ملکه ها فقط دارای کروموزوم های مادری بودند. چنین سیستم ژنتیکی تاکنون در هیچ جانور دیگری مشاهده نشده است.
ملکه این حشرات دو نوع تخم ایجاد می کند: تخم هایی که به طور کامل دارای ژن های مادری هستند و بدون لقاح کلون های جدیدی از ملکه را ایجاد می کند و تخم هایی که فقط یک مجموعه کروموزومی مادری را حمل می کنند و به وسیله اسپرم لقاح می شوند. در این گروه برخی از تخم ها به کارگرهای عقیم تبدیل شده و برخی دیگر از تخم های لقاح شده به کلون های جنس نر تبدیل می شوند.
حالت مشابهی در برخی از ماهی ها، دوزیستان و حشرات مشاهده است. در این جانوران ژن های پدری می توانند از تخم در حال تکوین حذف شوند. اما حذف ژن های مادری پدیده ای غیر طبیعی است. علت این فرآیند هنوز ناشناخته است، اما می توان این مورد را به عنوان یکی از موارد حاد Conflict بین جنس ها در نظر گرفت.
البته این یک استراتژی خودخواهانه است که توسط ماده ها شروع می شود. بر اساس این استراتژی ملکه ها 100% ژنوم خود را به ملکه های بعدی منتقل می کنند. در نتیجه نر ها باید با این استراتژی سازش یابند یا از بین بروند از این رو، نرها با ملکه ها از طریق حذف ژن های جنس ماده از تخم لقاح یافته به مقابله می پردازند.
منبع :
.Fournier D., et al. Nature, doi: 10.1038/nature03705 (2005)
تکامل یک فرآیند تصادفی نیست . تنوعات ژنتیکی که گزینش طبیعی از آن ها به عنوان ماده خام استفاده می کند ممکن است تصادفی باشند اما گزینش طبیعی خود پدیده ای تصادفی نیست. بقا و موفقیت تولید مثلی یک فرد به طور مستقیم به نحوه عمکلرد صفات موروثی وی در محیط زیست موضعی اش وابسته است. در هر صورت بقا و تولید مثل یک فرد در محیط به این مسأله وابسته است که ژن های وی تا چه میزان باعث بروز صفات سازگار با محیط می گردند.
تولید مثل جنسی به موجود زنده این امکان را می دهد که نیمی از ژن ها ی خود را با نیمی از ژن های فرد دیگری ترگیب نماید, این بدان معنی است که در هر نسل ترکیبات جدیدی از ژن ها حاصل می شود. به علاوه , هنگامی که تخمک ها و اسپرم ها تولید می شوند ماده ژنتیکی در هم آمیخته شده و بازترکیب می شود این فرآیند منجر به ایجاد ترکیبات جدیدی از ژن ها می شود. بنابراین تولید مثل جنسی تصادفی (Random)باعث افزایش تنوع ژنتیکی می شود این تنوع ماده خام برای گزینش طبیعی را فراهم می نماید. تنوعات ژنتیکی درون گونه ای که با عنوان گوناگونی ژنتیکی نیز شناخته می شود فرصت گونه را برای تغییر در طی نسل های متوالی موفق افزایش می دهد.